Vrijdag 7 augustus
Er is post van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Een ontvangstbevestiging van het ministerie van mijn brief, over de hyperthermie. Ja, ja, het ministerie ontvangt veel brieven en hoopt alles binnen zes weken te beantwoorden. Vanwege de vakantieperiode kan het nu iets langer duren. Ik had niet anders verwacht, gelukkig heb ik een flinke dosis geduld.
Zaterdag 15 augustus
Dr. S. blijft graag op de hoogte van mijn wel en wee, en dan met name mijn bloedwaarden. Daarom ging ik vorige week weer even naar Hilversum om bloed te laten prikken. Afgelopen week kreeg ik telefoon.
“Goedemiddag, met dr. S. Ik bel om de uitslag van het bloedonderzoek met u te bespreken. Helaas ben ik niet erg tevreden met de uitslag.”
“Oeps, vertel….”
“Het Hb is weer gezakt en de hemolyse van de rode bloedcellen is weer actief.
We kunnen drie dingen doen:
1. Niets.
2. Weer gaan aanmodderen met Prednison (de manier waarop hij het zegt, verraadt dat dat niet zijn voorkeur heeft)
3. Starten met het goedje wat we u per infuus toe kunnen dienen. In maart heeft u hier al informatie over gehad.
Ik heb voorkeur voor nummer 3.”
Ik voel dat ik niet veel te kiezen heb, dus ga mee in zijn voorstel om een goedje per infuus in te laten lopen. Het gaat om een middel dat mijn immuunsysteem zal verbeteren, als het tenminste doet wat het moet doen, want heel veel ervaring is er nog niet mee opgedaan in situaties zoals die van mij.
Het gaat om twee sessies, met een tussenpoos van veertien dagen. We kijken in de agenda en plannen het rond een vakantieweek van ons. De eerste sessie is een dag voordat we weggaan, op vrijdag 4 september. Ik hoop vooral dat de bijwerkingen meevallen. Bij het nalezen van de informatie die ik hierover destijds heb gehad, besef ik dat ik weer twee volle dagen patiënt word, met een naald in mijn arm. Ik begin met uitkijken naar een goed boek, dat kan zomaar nodig zijn op zo’n dag.
Met een weekje Frankrijk in het vooruitzicht, denk ik dat het moet lukken om de dag in het ziekenhuis door te komen.