Dinsdag 9 februari
Het is alweer een poosje geleden dat ik mijn laatste blog schreef. Dat betekent niets meer en niets minder dan dat het goed gaat en dat er op hersentumorgebied geen nieuws is. Met deze blog wijk ik van bovenstaand principe af. Op gebied van gezondheid dus geen nieuws, maar wel ander nieuws.
Eind vorig jaar besloten we om mijn blog uit te geven in boekvorm. Er was immers genoeg materiaal. We dachten dit ‘even’ te doen. Het werd iets langer dan ‘even’ en er zat ‘iets’ meer werk aan vast dan we hadden gedacht. Maar nu kan ik u vertellen dat mijn boek te koop is.
 |
Het boek is te bestellen bij Bol.com
‘Mevrouw, u heeft een hersentumor.’ Klik op de afbeelding als u het boek wilt bestellen |
Toen mijn blog twee jaar geleden gelanceerd werd, was het Jan die een website voor me bouwde, kritisch meelas en mijn stukjes publiceerde. Ook nu heb ik weer heel veel hulp gehad van Jan bij het uitgeven van het boek. Achter de schermen van de computer gebeurt heel veel waar ik geen verstand van heb. (Dat wil ik graag zo houden.) Daarnaast is er door Jan superkritisch meegelezen, met het ‘groene boekje’ in de aanslag. Dankjewel Jan!!
Met het kopen van mijn boek steunt u het werk van de Stichting STOPhersentumoren.nl
Nu het boek een feit is stop ik niet met bloggen. Ik hanteer echter het standpunt dat ik niet schrijf om te schrijven, alhoewel ik het met plezier doe. Ik schrijf alleen als ik meen dat ik iets te vertellen heb, wat betrekking heeft op mijn ‘ziek-zijn’. Dat betekent dat ik hoop dat u niet heel veel van mij hoort, want dat zou betekenen dat er van alles gaande is.
Binnenkort ga ik weer voor een MRI-scan naar Duitsland en na een ruime week wachten gaan we nogmaals naar Duitsland, om te horen dat de tumor stabiel is. Dat is wat we hopen.
Dr. H. had me gevraagd om iedere drie maanden te komen voor een scan. Die termijn heb ik iets opgerekt naar vier maanden en ze heeft me niet gebeld waar ik bleef.
Van Jeroen kreeg ik het verzoek om u attent te maken op deze website. Samen met atleten uit zijn loopgroep gaat hij op 18 september lopen om geld in te zamelen voor het KWF. U weet hoe ik over het KWF en mannetjes in rode jassen denk, maar voor deze gelegenheid maak ik graag een uitzondering. Het ontroert me dat Jeroen voor het goede doel gaat lopen en wie weet geef ik mezelf ook weer op voor deze leuke loop. Dat zou mooi zijn, nietwaar.
Vorige week kreeg ik van een goede kennis een gezond tussendoortje. Een pak repen met daarin: haver, zaden, pitten, noten, kokos en witlofwortel(cichorei)-extract. Met name dat laatste ingrediënt boeide me. Ik had er nooit van gehoord, maar op internet vond ik veel beschrijvingen, plaatjes en recepten. Het ging om één van de vele vergeten soorten groenten. Lief, zo’n kleine attentie, waar echt over nagedacht is. En niet onbelangrijk; ik vond het erg lekker.
Mijn dochters boden mij afgelopen zondag een High Tea aan, een verlaat verjaardagscadeau. Ik vreesde voor erg veel zoetigheid, maar had me verzoend met het idee om voor één keer niet moeilijk te doen. Ze hadden echter een locatie voor de High Tea uitgezocht, waar met verse en gezonde ingrediënten gewerkt wordt. De hapjes waren stuk voor stuk heerlijk en een soort van verantwoord. Thanks meiden!