Donderdag 22 december

Tijdens het voorbereiden van een lezing voor een middelbare school, over omgaan met ziekte speelt de hele film van de afgelopen drie jaar zich uiteraard weer af in mijn hoofd. Ik herinner me nog goed dat drie jaar geleden de neurochirurg de diagnose hersentumor aan ons meedeelde en dat wij het waagden om naar een prognose te vragen.

Dokter, hoe lang heb ik nog??”
De arts zei toen: “Helaas, daar kan ik geen zinnig woord over zeggen. Maanden…één jaar, twee jaar, drie jaar…”
Als ik zie waar we nu staan, kan ik alleen maar dankbaar zijn.

Dankbaar ben ik ook voor de flyer van Bullseye Publishing, die afgelopen voorjaar bij toeval op mijn bureau terecht kwam. Of was het misschien geen toeval?

We hadden mijn blog in eigen beheer in boekvorm uitgegeven en waren daar blij mee. Uitgeven is echter één ding, marketing een tweede. Van dat tweede bleken wij dus duidelijk niet zoveel verstand te hebben. Op het juiste moment werd er contact gelegd met Rob en Linda, de mensen die achter de flyer van Bullseye Publishing bleken te zitten. Er kwam een prettige samenwerking tot stand en met trots vertel ik u dat mijn boek opnieuw wordt uitgegeven. De inhoud blijft hetzelfde, maar de omslag en de lay-out hebben een forse metamorfose ondergaan, waardoor het er aantrekkelijker uitziet en beter leesbaar is dan de eerste versie. (Wie had dat gedacht? Een tweede druk binnen het eerste jaar na uitgave!)
Evenals bij de eerste versie, zal de opbrengst van dit boek ook bestemd zijn voor de Stichting StopHersentumoren.nl

Op 14 januari 2017 wordt het boek feestelijk gepresenteerd in Kortenhoef en langs deze weg nodig ik u uit om daarbij aanwezig te zijn. (Zie flyer)

Rest mij nog iedereen goede feestdagen te wensen en moed om aan het nieuwe jaar te beginnen.
Met name denk ik aan de ‘achterblijvers’ van de patiënten die in Hüls overleden, aan de overlevers van Hüls (want die zijn er gelukkig ook) en aan iedereen die in de afgelopen tijd met ziekte of verlies te maken heeft gekregen. Houdt moed.